สารภาพตู้เสื้อผ้าฉบับที่ V: นักวิจัยชาวออสเตรเลียวัย 38 ปีที่ซื้อกระเป๋าขณะเดินทาง

ในภาคต่อของการสารภาพตู้เสื้อผ้าชุดใหม่ของเราในสัปดาห์นี้เรามีครั้งแรก: ดูการช็อปปิ้งนอกสหรัฐอเมริกา ผู้สนใจรักถุงในสัปดาห์นี้เป็นนักวิชาการในออสเตรเลียและเนื่องจากราคาในออสเตรเลียสูงมากสำหรับสินค้าฟุ่มเฟือยเมื่อเทียบกับระดับราคาในตลาดอื่น ๆ ด้านล่างนี้คุณจะพบอีกมากมายเกี่ยวกับกลยุทธ์การประหยัดเงินทำไมเธอไม่เชื่อในความภักดีของแบรนด์และทำไมเธอถึงเกลียดชังการช็อปปิ้งในร้านบูติกของ Saint Laurent

เช่นเคยประสบการณ์ส่วนตัวประเภทอื่น ๆ ที่เราสามารถนำเสนอในซีรีส์นี้คือความสุขที่เราเป็น ในการได้รับการพิจารณาสำหรับการผ่อนชำระตู้เสื้อผ้าของคุณเองสิ่งที่คุณต้องทำคือกรอกแบบฟอร์มที่ลิงค์ด้านล่าง – ไม่ต้องกังวลเราจะทำให้คุณไม่ระบุชื่อ และรายละเอียดมากขึ้นยิ่งดี!

แบ่งปันคำสารภาพของคุณเอง!

พื้นฐาน

อายุ: 38
อัตลักษณ์ทางเพศ: หญิง
สถานที่: เมลเบิร์นออสเตรเลีย
อาชีพ: นักวิจัย
อุตสาหกรรม: Academia
รายได้: $ 250,000AUD (ประมาณ $ 183,813 USD สำหรับครัวเรือน)

กระเป๋า

คุณเป็นสมาชิกกระเป๋าเงินหรือไม่? ใช่

คุณเป็นเจ้าของกระเป๋ามากมายแค่ไหน? 18

คอลเลกชันของคุณคุ้มค่าเท่าไหร่? $ 20,000

กระเป๋าราคาแพงของคุณคืออะไร? ทั้ง Louis Vuitton Trevi PM หรือ YSL Niki ขนาดกลาง (ฉันกลัวที่จะซื้ออะไรมากกว่า $ 3,000!)

แบรนด์หรือชิ้นส่วนที่สำคัญที่สุดในคอลเลกชันของคุณคืออะไร? PM Louis Vuitton Palermo อายุหกขวบ มันเป็นกระเป๋านักออกแบบคนแรกของฉันและมอบให้กับฉันโดยคู่สมรสของฉันในขณะที่เราอยู่ในช่วงวันหยุดที่ฝรั่งเศส แม้ว่าฉันจะไม่ได้พกมันมาก แต่วันนี้ฉันรักกระเป๋าใบนี้มากที่สุดด้วยเหตุผลทางอารมณ์

ฉันไม่มีแบรนด์เฉพาะที่ฉัน“ ภักดี” เพราะฉันซื้อตามความดึงดูดของฉันในการออกแบบความแข็งแรงของกระเป๋าและความเก่งกาจ ตัวอย่างเช่นฉันรักและเป็นเจ้าของกระเป๋าในเมือง แต่ฉันไม่ได้เป็นแฟนตัวยงของช่วงที่เหลือของช่วงของ Balenciaga (โดยเฉพาะอย่างยิ่งความหลงใหลในปัจจุบันกับลูกแมวและลูกสุนัข) ฉันเพิ่งซื้อกระเป๋า Niki จาก YSL เพราะมันดูเร่ร่อนที่ขี้ขลาดที่ฉันแน่ใจในเวลาห้าสิบปีเมื่อฉันเป็นหญิงชราตัวเล็ก ๆ ที่มีรอยย่นฉันสามารถพกพาไปได้และมันจะไม่มองออกไป

คุณอายุเท่าไหร่ที่คุณได้รับกระเป๋านักออกแบบเครื่องแรกของคุณและมันคืออะไร? ฉันไม่เคยเข้าไปในกระเป๋าถือและจะพกสิ่งที่เป็นประโยชน์และอเนกประสงค์ ตัวอย่างเช่นในวัยยี่สิบของฉันฉันถือ Nicola Cerini ขาวดำ (นักออกแบบกราฟิกชาวออสเตรเลียที่เคยมีกระเป๋าถือที่แปลกประหลาดและแตกต่างกันอย่างไม่น่าเชื่อ) และนั่นก็เป็นเช่นนั้น นอกจากนี้ฉันยังทำงานในต่างประเทศและเดินทางและย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง – ไม่มีที่ว่างสำหรับวัตถุที่มีอารมณ์อ่อนไหวมากมายที่จะดึงไปรอบ ๆ

จากนั้นเมื่อฉันอายุประมาณ 32 ปีคู่สมรสของฉันและฉันอยู่ในลียงและเราก็เจอร้านค้า Louis Vuitton เราเลือกที่จะดูและตอนนั้นและที่นั่นคู่ของฉันประกาศว่า“ คุณควรมีกระเป๋าถือฝรั่งเศสเพราะเราอยู่ในฝรั่งเศส!” ฉันชอบ“ คุณจริงจังไหม? นี่คือ *#& $@ ราคาแพง!” โชคดีที่พนักงานขายมีความอดทนมาก ฉันจำได้ว่าต้องตัดสินใจระหว่าง Turenne (ฉันคิดว่า) และ Palermo และไปหลังเพราะฉันรู้สึกว่าปาแลร์โมดู“ เสร็จสิ้น” มากขึ้น แต่มันก็หวานมากเพราะพนักงานขายยินดีมากที่ฉันได้กระเป๋าหลุยส์วิตตองคนแรกของฉัน

ช้อปปิ้ง

คุณซื้อกระเป๋าใหม่โดยทั่วไปแค่ไหน? ประมาณสองถุงต่อปี – นักวิชาการเราไม่ได้“ มิ้นท์มัน” (การแสดงออกที่น่ารักจากปู่ของเพื่อน) นอกจากนี้เท่าที่ฉันจะรักกระเป๋าถือมากขึ้นตู้เสื้อผ้าของฉันไม่ได้ทำงานเหมือนโรงแรมของ Hilbert มีพื้นที่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นและฉันกังวลว่าเรากำลังเข้าสู่ยุคที่ไม่เพียง แต่เป็นแฟชั่นที่ใช้แล้วทิ้งเท่านั้น แต่ยังใช้แฟชั่นชั้นสูงที่ใช้แล้ว หากเราต้องการที่จะมีแฟชั่นที่ยั่งยืนและช้าแน่นอนมันต้องใช้กับกระเป๋าถือด้วยหรือไม่?

ฉันพยายามทำให้เป็นแนวทางที่ถ้าฉันซื้อกระเป๋าถือฉันควรบริจาคที่ไหนสักแห่ง – หน่วยงานช่วยเหลือที่พักพิงความรุนแรงในครอบครัวกลุ่มสวัสดิภาพสัตว์ – มันไม่ได้เกี่ยวกับการซื้อความผิด แต่เพื่อเตือนตัวเองว่าฉันมี สิทธิพิเศษในการได้รับสิ่งที่ดีเหล่านี้ทั้งหมดและมีความรับผิดชอบในการแจกจ่ายซ้ำ

(โอเคฉันจะลงจากกล่องสบู่ของฉันตอนนี้และไม่ฉันไม่ใช่คาทอลิกแม้ว่าคู่สมรสของฉันบอกฉันว่าฉันทำตัวให้ดีที่สุด)

ร้านค้าใดที่คุณทำบ่อยที่สุด? อีกครั้งเพราะฉันไม่มีความภักดีต่อแบรนด์โดยเฉพาะมันขึ้นอยู่กับกระเป๋าที่ฉันต้องการซื้อในเวลานั้น นอกจากนี้ฉันมักจะซื้อถุงในขณะต่างประเทศโดยเฉพาะในยุโรปเพราะราคา (หลังการคืนภาษี) ทำงานได้ดีกว่าในออสเตรเลีย

อย่างไรก็ตามฉันจะบอกว่าในร้านค้าทั้งหมดที่ฉันเคยไปและแม้จะมีกระเป๋า YSL สองใบ YSL เป็นร้านค้าที่ฉันรู้สึกว่าถูกข่มขู่มากที่สุด เป็นการตั้งค่าโดยสิ้นเชิงการตั้งค่ามินิมัลลิสต์และพนักงานขายวัยรุ่นที่แก่แดดด้วยแขนขา Willowy และการแสดงออกที่เบื่อหน่ายDering รอบวิหารของเยาวชน ประสบการณ์ที่น่ากลัวฉันบอกคุณ (ฉันกำลังเขียนลิ้นนี้เป็นแก้มโดยวิธีการ)

คุณเคยซื้อกระเป๋ามือสองหรือไม่? คุณซื้อที่ใช้ที่ไหน? สิ่งนี้อาจฟังดูแปลก ๆ แต่ด้วยกระเป๋าถือคุณไม่เพียง แต่มีของมีค่าส่วนตัวของคุณ แต่ความกังวลของคุณ (เช่นยา) หวังว่า (ไม่ว่าจะเป็นข้อเสนอการให้สิทธิ์หรือใบสมัครจำนอง) และความลับทางโลก (เช่นขวด Horlicks ที่คุณ ‘ D ไม่เคยยอมรับการดื่ม) ดังนั้นสำหรับฉันกระเป๋าถือเป็นเรื่องส่วนตัวและเป็นส่วนตัว ดังนั้นไม่

คุณขายกระเป๋าเก่าเพื่อชำระค่าซื้อใหม่หรือไม่? เลขที่

ใครมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อของคุณ? ฉันมีเพื่อนที่รักที่อยู่ในกระเป๋าถือด้วย เรามีรสนิยมที่แตกต่างกันมาก แต่เราสนับสนุน/เปิดใช้งานซึ่งกันและกันเพื่อซื้อสิ่งใหม่ ๆ

เธอเคยบ่นว่าฉันเลือกใช้ถุงหรือถุงรูปแบบสิริเท่านั้นและพวกเขาทั้งหมดเป็นสีดำสีดำและสีดำ แต่ฉันสังเกตเห็นว่าแนวโน้มการซื้อของเธอกลายเป็น totes ที่มุ่งเน้น (ฮ่าฮ่าฮ่า)

ความสัมพันธ์ระหว่างพนักงานขายมีประโยชน์ต่อการช็อปปิ้งของคุณหรือไม่? ไม่และเป็นเพราะฉันซื้อกระเป๋าถือในช่วงวันหยุดต่างประเทศ

โดยส่วนตัวแล้วฉันไม่คิดว่าฉันจะดีใจที่มีความสัมพันธ์ระหว่างพนักงานขาย ประการแรกเพราะฉันไม่มีความภักดีต่อแบรนด์ ประการที่สองฉันไม่รู้ว่าฉันจะรู้สึกกดดันเล็กน้อยที่จะทำการซื้อเพราะความสัมพันธ์แทนที่จะเลือกเหตุผลตามความต้องการและข้อกำหนดของฉัน

ทำไมคุณถึงมีความสุขในการช็อปปิ้งนอกเหนือจากการได้รับสิ่งใหม่ ๆ ? ลินดาแกรนท์ในเรียงความของเธอ“ ไปที่ร้านค้า” (จากหนังสือ The Mindful Dresser) อธิบายได้ดีที่สุด แม้ว่า Grant จะเขียนเกี่ยวกับการช็อปปิ้งเสื้อผ้า แต่ฉันแบ่งปันความรู้สึกที่คล้ายกันเมื่อดูกระเป๋า:

“ ประเด็นสำหรับฉันคือการอยู่ใกล้กับเสื้อผ้า เพื่อดูสิ่งที่อยู่ในนิตยสาร เพื่อให้ได้ความเข้าใจเกี่ยวกับเนื้อผ้าพื้นผิวและสี เพื่อจับเสื้อคลุมกองทัพเรือขึ้นกับหน้าอกของฉันเพื่อดูว่าร่มเงาของสีน้ำเงินระบายฉันหรือนำความอบอุ่นมาสู่ผิว หากต้องการลองชุด Donna Karan Jersey ฉันไม่มีวัตถุประสงค์ในการซื้อเพราะฉันต้องการเข้าใจว่าทำไมผู้คนต่างก็คลั่งไคล้การตัดเสื้อผ้าของเธอและวิธีการที่เธอแต่งตัว”

ในการซื้อคำพูดมันเป็นความสุขที่ได้ดื่มด่ำกับสวรรค์ของกระเป๋าถือ เว้นแต่จะเป็นร้านค้า YSL กับวัยรุ่นที่น่ากลัว

เงิน

ใครจ่ายสำหรับกระเป๋าของคุณ? ตัวเองส่วนใหญ่ หรือคู่ของฉันจะซื้อเป็นของขวัญวันเกิด

คุณจัดสรรงบประมาณสำหรับการซื้อกระเป๋าของคุณหรือไม่? ฉันจ่ายเงินไว้ในบัตรรายงานเครดิตแล้วชำระเงินในหนึ่งหรือสองเดือน

หัวข้อข้อห้าม

คุณเคยซื้อของปลอมเพราะคุณไม่สามารถซื้อสินค้าดีไซเนอร์ได้หรือไม่? ครั้งหนึ่งเมื่อฉันยังเด็กและเดินทางผ่านอิสตันบูลและอยู่ในแกรนด์บาซาร์ฉันเห็นกระเป๋าไนล่อนสีดำที่น่าทึ่งนี้พร้อมกับหนังที่ดีบนสายรัด “สมบูรณ์แบบ!” ฉันคิด. “ นี่จะเป็นกระเป๋าทำงานที่สองของฉันและกระเป๋าเดินทางด้วย!” ฉันคิดว่ามันจะไม่ดีขึ้นเมื่อพนักงานขายแสดงให้ฉันเห็นว่ามันจะพับได้อย่างไร (ฉันคิดว่าคุณรู้ว่าเรื่องนี้จะไปที่ไหน)

นอกเหนือจากนั้นไม่มีการปลอมแปลงแม้ว่าฉันจะไม่สนใจที่จะเข้าใจเหตุผลของผู้คนในการซื้อพวกเขา

คุณเคยซ่อนการซื้อจากคนสำคัญของคุณหรือไม่? ฮา คู่ของฉันเป็นผู้เปิดใช้งานที่ยอดเยี่ยม (และอันตราย) และฉันไม่ได้บอกเขาว่ากระเป๋าที่ฉันสนใจเพราะเขาจะถามว่า“ คุณต้องการกระเป๋าเงินของฉันหรือไม่”

อะไรคือสิ่งที่บ้าที่สุดที่คุณทำเพื่อซื้อกระเป๋า ไม่เชิง. ฉันได้ทำสิ่งต่าง ๆ เช่นนำอาหารกลางวันที่อัดแน่นหรือทำกาแฟของตัวเอง

ฉันยังเติบโตขึ้นมาในบ้านของครอบครัวที่วุ่นวายและกักตุนดังนั้นความอยากซื้อสิ่งของและการสะสมเป็นสิ่งที่ฉันดู

คุณคิดว่าการช็อปปิ้งของคุณเป็นปัญหาหรือไม่? มันจะกลายเป็นปัญหาถ้าฉันซื้อของในช่วงเวลาที่เครียด ตัวอย่างเช่นมีการซื้อพนังของ Givenchy Pandora ในช่วงเวลาที่พยายามมากและฉันต้องการสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว ไม่จำเป็นต้องพูดมันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นและตอนนี้มันนั่งอยู่ที่นั่นในตู้เสื้อผ้าเพื่อเตือนให้ฉันนึกถึงช่วงเวลาอันยิ่งใหญ่ที่ฉันต้องผ่าน พนังที่น่าสงสาร

ส่วนที่เหลือของมัน

งานอดิเรกหรือความสนใจราคาแพงอื่น ๆ ? ฉันชอบที่จะเดินทาง (เกือบจะผ่านหนังสือเดินทางสามเล่มแล้ว!) และคู่สมรสของฉันและฉันดีใจในการรับประทานอาหารชั้นเลิศและการปรุงอาหาร ดีที่สุดตอนนี้เรากำลังทำงานอย่างเป็นระบบผ่านตำรา Momofuku ของ David Chang (หรือมากกว่าคู่สมรสของฉัน – เขาเป็นพ่อครัวที่ดีกว่ามาก) ร้านอาหาร Noma ในโคเปนเฮเกนอยู่ในรายการของเราในปีหน้าและในเดือนตุลาคมเราวางแผนที่จะเดินทางและกินผ่านทางใต้ของสเปน มันจะเป็นเนื้อสัตว์ที่หายไปทาปาสและไวน์สเปนที่ดี ฉันอาจจะใส่ 10 กิโลกรัม แต่มันจะรุ่งโรจน์

ในด้านที่ไม่ใช้จ่ายปัญหาด้านมนุษยธรรมและความยุติธรรมทางสังคมอยู่ใกล้กับหัวใจของเรามากและเรามักจะเป็นอาสาสมัครและบริจาคให้กับสาเหตุต่าง ๆ